Persbericht actuele info: www.bpnee.nl

RECHTBANK BLOKKEERT VERNIETING NATUURGEBIED IN DE BRETTENZONE, HET LEEFGEBIED VAN DE RUGSTREEPPAD EN DE DWERGVLEERMUIS.

De rechtbank heeft de voorlopige voorziening met als verzoek de kap van 2500 m2 houtopstand in de Brettenzone / Westerpark fase E te blokkeren toegewezen. Eind september wordt in de bodemprocedure onderzocht of de ontheffing van de Flora- en Fauna Wet rechtmatig is.

Op 2 juni 04 heeft het ministerie van Landbouw Natuurbeheer en Voedselkwaliteit de eerder gegrond verklaarde bezwaren zoals ingediend door De Groene Reael, De Vrienden van het Westerpark en BP NEE, alsnog ongegrond verklaart en stadsdeel Westerpark een ontheffing van de Ffwet verstrekt. Het stadsdeel liet triomfantelijk weten dat zij van plan waren om op 9 augustus te gaan kappen en het terrein bouwrijp maken voor de aanleg van een BP tank / LPGstation en wasplaats inclusief een parkeerplaats voor 30 auto’s.

Echter, naast vele andere bijzondere planten en dieren (4 beschermde amfibieën en de Dwergvleermuis) leeft in het plangebied, dat onderdeel uitmaakt van een natuurzone van de provincie Noord Holland en de gemeente Amsterdam, al 20 jaar een populatie Rugstreeppadden. Deze pad is door de E.U. op de habitat IV lijst geplaatst en geldt als streng beschermd! Dit heeft als consequentie dat er geen ontheffingen worden verleend, anders dan voor werken van groot maatschappelijk belang. Zowel het stadsdeel als het ministerie is hiermee bekend, maar zij laat de financiële belangen (4 miljoen gulden van de BP) zwaarder wegen en negeren de Ffwet.

Persbericht actuele info: www.bpnee.nl

Greenwashing: help BP en het DB van Westerpark op het goede pad !

In 1996 besloot het dagelijks bestuur van Westerpark op initiatief van Ruud Grondel (GroenLinks) om een deel van het park (fase E) aan de Spaarndammerdijk voor twintig jaar te verpachten aan BP voor een benzine / LPG station en wasplaats. Volgens het stadsdeel zouden de opbrengsten, 2 miljoen gulden ineens (entrance fee) en 200.000 gulden per jaar aan pacht, noodzakelijk zijn voor de aanleg van het nieuwe cultuurpark. Via ‘inspraak en participatie van de buurt’ werd hiervoor een architect gekozen. De keus van Evert Verhagen was gevallen op modeontwerpster Kathrien Gustafson, wiens ontwerp toen al 3 miljoen gulden duurder was dan van de landschapsarchitecten. Naderhand werd het park van Gustafson duurder en duurder: het is het duurste groen van Nederland. Tijdens de aanleg werden, ondanks duidelijke afspraken, twee zeldzame én beschermde planten, de Zwartsteel- en Tongvaren, die hier al jarenlang gratis groeiden en bloeiden vernietigd. De AID heeft hiervan procesverbaal opgemaakt. Maar wat nog ernstiger is, het ontwerp is door zijn gekunstelde karakter en de toepassing van exotische bomen en planten heel erg kwetsbaar: in het eerste jaar werd door 70% van de bomen zelfmoord gepleegd. En bijzonder duur in onderhoud: 500.000 Euro per jaar (exclusief p.m. posten) ! Voor de helft van het budget had een mooi en duurzaam park, met lage onderhouds kosten, aangelegd kunnen worden. Dan waren de judaspenningen van de BP niet nodig geweest !

Direct tijdens de planfase kwam er veel kritiek op het voornemen van stadsdeel Westerpark om een tankstation op deze bijzondere locatie te bouwen. Deze fase van het park behoort tot De Brettenzone en is aan gewezen als Hoofd Groen Structuur van de provincie Noord Holland. Hier leven veel bijzondere planten en dieren zoals de Rugstreeppad (hoge bescherming Habitatlijst IV) en de Dwergvleermuis.

In 1997 werd door de directeur van de Dienst Ruimtelijke Ordening namens Burgemeester en Wethouders van Amsterdam serieuze kritiek geuit op de plannen van het stadsdeel: “de locatie maakt onderdeel uit van de Hoofdgroenstructuur van de stad [ ]. De bestemming ‘tankstation’ is derhalve strijdig met het in het structuurplan geformuleerde beleid. [ ] Noch worden argumenten aangedragen waarom gebruik van de hoofdgroenstructuur moet worden gemaakt om het benzinestation aan een geschikte locatie te helpen. Tevens wordt er geen voorstel tot compensatie in het plan gedaan” (K. de Boer, 27 augustus 1997).

Het ministerie LNV, Directie Noordwest, schreef aan de directie van BP: “Uit voorzorg wil ik u erop attenderen dat de Flora- en Faunawet aan de orde kan zijn. Deze wet dient ter bescherming van in het wild levende planten en diersoorten en kent een aantal verbodsbepalingen. Op grond van het 'Nee, tenzij' -principe biedt de wet echter de mogelijkheid om ontheffing aan te vragen van de verbodsbepalingen” (oktober 2002).

Dit betekent dat er alleen ontheffing wordt verleend als het een werk van groot maatschappelijk belang betreft én er geen alternatieve locaties zijn. Maar het tankstation voldoet niet aan deze voorwaarden.

Verder kwam er veel kritiek van de Vrienden van het Westerpark (ook burgemeester Cohen is lid van deze vereniging), buurtbewoners, het Wijkopbouwcentrum Spaarndam / Zeeheldenbuurt, het Wijkopbouwcentrum Staatslieden / Hugo de Grootbuurt, Stichting de Groene Reael, Vereniging Milieudefensie en het Milieu Centrum Amsterdam. Groenfront heeft de bomen bezet Maar het stadsdeel wuifde alle kritiek weg en was vastbesloten; naderhand doet zij voorkomen alsof de aanwezigheid van bijzondere flora en fauna hen totaal verrast.

Juridische Acties

De Vrienden van het Westerpark, het Wijkcentrum en stichting de Groene Reael hebben bezwaar gemaakt. Echter de wijziging van het bestemmingsplan werd ondanks veel gefronste wenkbrauwen goedgekeurd.

De stichting de Groene Reael voert sinds 1998 juridische acties tegen de plannen voor een benzinepomp op deze bijzondere locatie: immers aan de Transformatorweg zijn genoeg alternatieve locaties op bedrijventerreinen beschikbaar. Hierin wordt zij ondersteund door groene activisten die in 2001 Bretten Project Natuur Ekologie Educatie (BP NEE !) hebben opgericht, een gevolmachtigde werkgroep van vereniging Milieudefensie met een eigen website: www.bpnee.nl

In februari 2002 werd de kapvergunning in Beroep nietig verklaard. Tijdens de zitting bleek dat het stadsdeel op een aantal punten een onjuiste weergave van de feiten gaf: zo beweerde het stadsdeel dat het plangebied niet in het park lag, dat het geen onderdeel uitmaakt van de Brettenzone en dat er geen bijzondere planten of dieren zouden voorkomen. Deze zaken werden overtuigend weerlegd. De rechter concludeerde: “dat het stadsdeel alleen maar verlekkerd naar die zak met geld (van BP) heeft gekeken en volledig aan de flora en fauna voorbij is gegaan; dit geeft de overheid geen pas” !

In december 2002 diende het Stadsdeel op basis van een summiere natuurtoets, waarin reptielen en amfibieën (bewust) buiten beschouwing waren gelaten een verzoek tot ontheffing van de Flora en faunawet in bij Agentschap LASER te Dordrecht (de vergunningenverstrekker van LNV). Deze kende ongezien en zonder nadere eisen te stellen aan het stadsdeel een ontheffing van de Ffwet toe. Dit is merkwaardig want het principe van de Ffwet luidt: ‘Nee, tenzij’ !

In mei 2003 tekenen de Groene Reael, BP NEE en de Vrienden van het Westerpark bezwaar aan tegen de verleende ontheffing. Tijdens de hoorzitting in Dordrecht verklaren het stadsdeel en P. Kollee (buro stadsecologie, dienst Ruimtelijke Ordening gemeente Amsterdam) “dat er in de afgelopen tien jaar in het plangebied nooit een Rugstreeppad is waargenomen én dat het gebied niet geschikt is als biotoop”.

Echter, verschillende deskundigen als A. Zuiderwijk (RAVON) en F. v/d Vliet (RAVON) en ook M. Melchers (buro stadecologie) verklaarden op basis van waarnemingen dat er Rugstreeppadden in het plangebied leven.

In oktober 2003 werden de ingediende bezwaren door LASER gegrond verklaard.

Hiermee was de beslissingsbevoegdheid van LASER uitgewerkt. Het stadsdeel heeft tegen de beslissing Beroep ingediend bij de rechtbank Amsterdam, maar deze zaak is nog niet behandeld.

In de periode december 03 - januari 04 laat het stadsdeel aanvullend onderzoek verrichten door Natuurbeleven / M. Kuiper. Een ecoloog had Kuiper medegedeeld dat er in het plangebied al jarenlang een populatie Rugstreeppadden leeft en succesvol voortplant, maar Kuiper reageerde: “ach, zo’n strookje, wat maakt dat nou uit”. Inmiddels is bekend geworden dat er naast het tankstation en wasplaats ook een parkeerplaats voor 30 auto’s komt: de hele strook tussen de Transformatorweg en de Spaarndammerdijk moet worden vernietigd! In zijn rapportage schrijft Kuiper: “dat er 2-3 exemplaren van de Rugstreeprad zijn waargenomen” - zonder te vermelden dat het hier roepende mannetjes betrof, wat wijst op een voortplantingsgebied !

In het voorjaar 2004 heeft LASER het ‘uitgewerkte’ primaire besluit heroverwogen en op 2 juni 2004 verleent zij opnieuw een ontheffing aan het stadsdeel. Het stadsdeel laat triomfantelijk weten dat zij op 9 augustus gaat kappen en het terrein bouwrijp maken.

De Groene Reael, BP NEE en de Vrienden van het Westerpark zijn verbijsterd: hoe kan dit ? Wat voor spelletjes worden hier gespeeld ? De Groene Reael en BP NEE ondersteund door de Vrienden van het Westerpark, hebben Bezwaarschriften in gediend bij LASER, Beroepschriften en een verzoek tot Voorlopige Voorziening om de kap te blokkeren bij de rechtbank Amsterdam.

Op 5 augustus was de zitting voor de voorlopige voorziening van 09.00 tot 14.30 uur op de Parnassusweg. Er waren veel sympathisanten: het bestuur van de Vrienden van het Westerpark, de stadsnomaden, het bestuur van de BuurtBoerderij (uitgezonderd Mentrum), een bioloog van buro Stadsnatuur en natuurvrienden.

Na opening richtte de rechter zich direct tot LASER en liet weten: “dat hij niet vrolijk werd van deze gang van zaken; door deze manier van handelen is er voor de belanghebbende partijen geen rechtszekerheid”.

Hierna werd een video vertoond die op 3 augustus 04 was opgenomen in het plangebied: op verschillende locaties waren groepjes Rugstreeppadden te zien. Aanvullend verklaarde M. Koper (bioloog / ecoloog KNNV) “dat hij op 4 augustus het plangebied had bezocht en op verschillende locaties Rugstreeppadden had aangetroffen. In het verleden heeft hij tijdens excursies verschillende malen Rugstreeppadden, waaronder roepende mannetjes, op deze locatie waargenomen”.

Echter, LASER en het stadsdeel hielden voet bij stuk. Tegen beter weten in, kennelijk ziende v€rblind, beweerden zij dat er in het plangebied geen Rugstreeppadden leven, het betrof een ‘verdwaalde’ pad. Zij presenteerden een verklaring van M. Melchers die het gebied onlangs had bezocht en geen enkele Rugstreeppad had aangetroffen. Bovendien beweerde Melchers nu, in tegenspraak met zijn uitspraken in 2003, dat: “het gebied niet geschikt is als biotoop voor de Rugstreeppad, de Rugstreeppad kan hier niet leven”. Aanvullend beweerde het stadsdeel: “dat de voortplanting in 2003 toeval en éénmalig was, het zogenaamde poeltje was pas in 2003 aangelegd en nu reeds ongeschikt voor de Rugstreeppad”.

Dit zijn leugens, er zijn in de afgelopen jaren veel waarnemingen gedaan. Het poeltje is een overblijfsel van de voormalige kinderboerderij die op deze locatie was gevestigd, het ligt er zeker al tien jaar.

In de UITSPRAAK heeft de rechter de voorlopige voorziening toegewezen.

Echter, de rechter constateert dat er ondanks alle verklaringen en de video twijfel bestaat over de aanwezigheid van de Rugstreeppad in het plangebied. En bepaald dat er op korte termijn een onderzoek moet plaats vinden op basis waarvan eind september tijdens de behandeling van de Beroepzaak een besluit zal worden genomen.

NEE BP: GEEN BENZINEPOMP IN ONS PARK !